‘Toen bij mijn vrouw een hersentumor werd geconstateerd, stortte onze wereld in. [..] Naarmate mijn vrouw hulpbehoefender werd, werd ook de zorg geïntensiveerd. Aanvankelijk vond ik het zelf niet leuk dat er zoveel hulp werd geboden. Ik dacht: ik ben toch gezond...
‘In een verpleeghuis of ziekenhuis hangt altijd een sfeer van ziekzijn en doodgaan. Dat was bij ons niet zo. Wij zaten vaak beneden in de kamer. Moeder lag boven, met een bel naast haar bed. Wij voerden gewone gesprekken over alledaagse dingen. Hierdoor was het...
‘Ik heb mijn man in zijn laatste weken geen moment alleen hoeven laten. Door de aanwezigheid van de “Noabers” kon ik een uurtje met de hond gaan wandelen, me eens uitgebreid douchen of ’s nachts gaan slapen en daardoor de accu opladen. Mijn man...
